"IJssie taaien"

Dakoyria

Ik was met twee mannelijke klasgenoten op pad
Het vroor dat het kraakte en je had een reuzenzin
om te gaan "ijssie taaien".

Een smalle, niet diepe sloot, werd daarvoor uitgekozen
waar je heel erg voorzichtig een been op uitstak.....
Jahoor, natuurlijk was IK aan de beurt!

Tot aan een dijbeen kleddernat en met stinkende
modder besmeurd
Ik rende naar huis; pa en ma gelukkig niet boos

Inmiddels stijf bevroren was mijn broekspijp en
snel een droge die ik me toen koos De jongens,
tenslotte, lachten me natuurlijk vierkant uit

Zij wel, meer geoefend als zij waren kwamen ze
met de schrik vrij, hun droge kleding kunnen
bewaren.

Dakoyria, 2022.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 09-02-2022

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)

Informatie bij het gedicht

"IJssie taaien" : een in mijn woonplaats Vlaardingen destijds gebruikte uitdrukking om aan te geven of ijs sterk genoeg was om erop te staan of te lopen... Uitgeprobeerd werd dit bijv. eerst met een stok, daarna een voet Hield het ijs het ook met een belast been?

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘"IJssie taaien"’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.